วันเสาร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2561

NC #TAETEN 8218 eight-to-eighteen PART 4

ps. เหมือนถ้าอ่านในคอมพ์ตัวหนังสือจะเด้งนะคะ ยังไงอ่านในโทรศัพท์จะได้อรรถรสกว่าค่า



สุดท้ายสิ่งที่คนทั้งคู่ทำก็คือนอนกอดกันอย่างที่ว่าจริงๆบนเตียงของเตนล์นั้นร่างบางนอนหันหน้าเข้ากำแพงด้วยท่าถนัดโดยมีแทยงสวมกอดจากด้านหลัง


แค่นี้ก็มีความสุขจนแทบจะสำลักออกมาอยู่แล้ว


“เรากลับมานอนด้วยกันแบบเดิมไม่ได้หรอครับ” เป็นเด็กหนุ่มที่เปิดบทสนทนาขึ้นหลังจากปล่อยให้ผู้ใหญ่ทั้งกอดทั้งหอมเขาอยู่นานสองนาน


“พี่นึกว่าเราอยากมีพื้นที่ส่วนตัวซะอีก” ถึงจะตอบคำถามแต่ตอนนี้ริมฝีปากของเขากลับคลอเคลียอยู่บริเวณหัวไหล่ของคนตั้งคำถาม


“ผมอยากอยู่กับพี่มากกว่า อย่างน้อยก็ก่อนไป..” น้ำเสียงตัดพ้อมาจากใจจริงไม่ได้เสแสร้งแต่อย่างใด และนั่นก็น่ารักพอที่จะให้แทยงกดจมูกลงบนแก้มนิ่มอีกครั้งเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของคืนนี้ โลกของชิตพลมันเต็มไปด้วยความน่ารัก


“ค่ะ งั้นต่อไปนี้พี่จะมานอนกับหนูทุกวันเลยดีไหมคะ” แกล้งก่อกวนด้วยสรรพนามที่ต่างไปจนเห็นว่าคนในอ้อมกอดมีอาการเขินอีกครั้ง ชีวิตของชายวัยสามสิบไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้แล้วจริงๆ


“หนูเหนออะไรกันเล่า..”


ไหนจะคอยเขินไหนจะคอยจับมือซนไม่ให้ลูบเข้าในใต้เสื้ออีก นี่มันเป็นการนอนกอดกันเฉยๆประเภทไหนเนี่ย เตนล์ชักจะเหนื่อยแล้ว ทำไมพี่แทยงดูอยากมีส่วนร่วมกับร่างกายของเขาเหลือเกิน


“อย่าไปให้ใครทำแบบนี้นะ ห้ามเด็ดขาดเลยนะรู้ไหม” คนแก่กระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูจนเด็กน้อยต้องเอียงคอเพราะจั้กจี้


นี่ก็ทั้งฟัด ทั้งหอม ทั้งจับมาทั้งตัวแล้ว ทำไมพี่แทยงยังไม่พออีก แล้วใครจะกล้าลามกมาทำแบบนี้กับเตนล์นอกจากพี่


“พี่เป็นห่วงผมหรอ”


“ตอนนี้หวงด้วย”


แกล้งหลับไปเลยได้ไหม นี่อีกคนจะรู้ไหมนะว่าเป็นฝ่ายเขินและต้องกลั้นยิ้มไปด้วยมันเหนื่อย ชิตพลเหมือนจะละลายไปกับเตียงนอนแล้ว


ยิ่งสัมผัสจากมือสากล่วงล้ำเข้าในใต้เสื้อเตนล์สำเร็จเด็กหนุ่มก็ยิ่งเกร็งไปหมด จากตอนแรกที่คิดว่าอีกฝ่ายแกล้งเล่น แต่ตอนนี้เตนล์คิดว่าน้ำหนักมือของพี่แทยงเปลี่ยนไป มันไม่ใช่แค่การจับนิดจับหน่อยอย่างที่ผ่านมา อีกคนตั้งใจเน้นปลายนิ้วลงที่บริเวณช่วงอกที่อ่อนไหวต่อความรู้สึก


“อือ… พี่ครับ”


เสียงลมหายใจหนักๆรดต้นคออยู่ด้านหลังทำเอาเด็กหนุ่มเสียววาบไปทั้งตัว ในขณะที่มือนึงยังวนเวียนอยู่กับยอดอกใต้เสื้อ อีกมือก็จัดการลูบล้วงเข้าไปในขอบกางกางได้สำเร็จ


“อะ..” ได้แต่หลับตากัดปากเมื่อถูกปรนเปรอให้ทั้งส่วนล่างและบน เด็กหนุ่มสัมผัสได้ถึงอุ้งมือที่เค้นคลึงส่วนอ่อนไหวของเขาจนมันเป็นการเป็นงานขึ้นมา


“ฮื่อ…” ถึงอีกคนจะหันหลังให้แต่แทยงก็รู้ว่าเจ้าคนขี้เขินจะมีสีหน้าแบบไหนในเวลานี้ ยิ่งเขาขยับมือขึ้นลงเร็วเท่าไหร่คนในอ้อมกอดก็ยิ่งดิ้นขลุกขลักเพราะความเสียวซ่าน และมันมักจะมาพร้อมเสียงครางกระเส่าที่ปลุกความดิบที่อยู่ในตัวของชายหนุ่มได้อย่างดี


“อา.. พี่ครับ ฮะ..” เสียงหวานๆยังดังต่อเนื่องเพราะเขาไม่หยุดแถมยังเร่งมือให้เร็วขึ้นด้วยซ้ำ


อดไม่ไหวที่จะซุกหน้ากับซอกคอขาวแล้วสูดดมเอากลิ่นเฉพาะกายเข้าปอดให้ชื่นใจ ยัยแป้งเด็กเคลื่อนที่ของพี่ น่ารักเกินไปแล้ว


“อ๊ะ..” หลุดเสียงสูงออกมาเพราะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะไปถึงที่จุดสุดยอดของมวลอารมณ์ สองมือปัดป่ายไปตามที่นอน คว้าอะไรมาจับได้ก็จิกลงไปแน่นอย่างเกร็งตัว


“อื้อ” สิ้นเสียงสุดท้ายพร้อมกับความอุ่นชื้นที่เปรอะเต็มมือของแทยง เด็กน้อยในอ้อมกอดหอบแฮ่กโดยที่ไม่รู้ชะตากรรมต่อไปของตัวเองเลยแม้แต่น้อย


ในที่สุดก็ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ต้องพลิกคร่อมรางบางจนได้ จากมุมนี้มองเห็นหน้าเตนล์ได้ชัดขึ้น และจากการปฎิบัติเมื่อสักครู่ทำให้สายตาของคนใต้ร่างดูยั่วขั้นสุดยอดแบบไม่รู้ตัว


ดวงหน้าขาวขึ้นสีแดง ริมฝีปากสีเชอร์รี่ช้ำและเจ่อนิดหน่อยจากการกัดปากเป็นเวลานาน ไหนจะตาเรียวที่ดูอ้อนวอนให้เขาลงมือทำเรื่องเสียหายนี่เร็วๆอีก


คนแก่ไม่รอให้เสียเวลาไปกว่านี้ จัดการบรรจงดึงกางเกงขาสั้นลงพร้อมชั้นในจนเผยให้เห็นส่วนล่างทั้งหมดของคนในความดูแล


“ฮื่อ…” เจ้าของเรือนร่างอายจนปิดหน้า แต่ไม่ใช่กับแทยง เขาใช้เพียงมือเดียวสองขาก็แยกออกจากกันได้ไม่ยาก ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาชายหนุ่มที่ไม่ได้มีเพศสัมพันมาเนิ่นนานมือไม้สั่นนิดหน่อย


“..อือ” หลุดเสียงออกมาอีกรอบเท่าไหร่แทบจำไม่ได้ เมื่อริมฝีปากของคนที่รักบรรจงดูดเม้มบริเวณต้นขาด้านในของเตนล์ ไล่จนขึ้นมาถึงหน้าท้อง ซึ่งเด็กหนุ่มก็ทำได้แค่คอยเลิกเสื้อขึ้น ให้ริมฝีปากนุ่มไล้มาถึงเนินอกในที่สุด ก่อนแทยงจะใช้ปากนั้นครอบกับส่วนอ่อนไหวด้านบนอย่างยอดอกแล้วออกแรงตวัดปลายลิ้นอย่างชำนาญจนคนถูกกระทำมีเสียงตอบโต้เป็นระยะ


คนแก่ลามกแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า


“อะ..” อีกความรู้สึกนอกจากส่วนบนคือส่วนล่างที่เปิดเผยไว้ เตนล์อยู่ในท่าตั้งขา องศากว้างพอดีที่จะให้แทยงใช้นิ้วเรียวเบิกเข้าในช่องทางสีหวานเป็นอันดับแรก


นี่ครั้งแรกของเด็กน้อย เขาต้องใจเย็นๆให้มากที่สุด ระหว่างที่พยายามแทรกนิ้วเข้าไปก็ไม่ลืมบรรเทาความตระหนกด้วยการเพิ่มความเสียวบริเวณยอดอก ซึ่งแทยงก็ทำได้ดีในทั้งสองอย่าง


จนกระทั่งนิ้วที่สอง


“โอ๊ย..” เพียงแค่เสียงเดียวก็มากพอที่จะให้ชายหนุ่มหยุดกิจกรรมทุกอย่าง


“เจ็บมากหรอ” เงยหน้าขึ้นมองเด็กน้อยที่เบะปากเป็นคำตอบ น้ำใสแอบมาเอ่อคลออยู่หางตาเพราะสัมผัสที่ทำให้หน่วงเมื่อครู่


“ถ้าเราบอกให้พอ พี่ก็จะหยุด” นาทีนี้จะมามัวหน้ามืดไม่ได้ เขาต้องคิดถึงร่างกายและจิตใจอีกคนให้มากเข้าไว้


เด็กน้อยมีแววตาสั่นไหว ทั้งหวาดกับความรู้สึกเมื่อครู่


แต่พอมองเห็นสีหน้าเป็นกังวลของพี่แทยงแล้วก็…


“พี่ครับ”


“หืม”


“พี่จำวันแรกที่เราเจอกันได้หรือเปล่า”


“ตอนนี้ก็ยังไม่ลืม” ตอบพร้อมกับเขยิบตัวขึ้นให้มองใบหน้าของคนที่เขารักมาตลอดได้ถนัด ถ้าเตนล์จะพอแค่นี้แทยงก็พร้อมหยุด


“อืม.. พี่รู้ไหมอะไรทำให้วันนั้นผมถึงยอมปล่อยมือแม่มาหาพี่” เด็กน้อยเงยจ้องผู้ใหญ่ตาแป๋ว ถึงอีกสองปีเตนล์จะอายุยี่สิบแล้ว แต่กับผู้ปกครองเขาอยากทำตัวเป็นเด็กแปดขวบตลอดไป


“ที่ห้องพี่มีขนมเยอะมาก อะไรแบบนี้หรือเปล่า” ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไรผมที่ลงมาปรกหน้าผากมนออกเบาๆอย่างเอ็นดู ถึงตอนนี้เจ้าแก้มย้วยๆจะโครงหน้าชัดขึ้นจนแทบไม่เห็นเนื้อแก้มแบบเดิม แต่มันก็น่ารักสำหรับชายหนุ่มอยู่ดี


“เปล่าหรอกครับ” เด็กน้อยเผยรอยยิ้มนิดหน่อยยามที่ฝ่ามือของผู้ใหญ่เลื่อนมากอบกุมใบหน้าเขาเอาไว้


“อันที่จริงแม่พูดเป็นภาษาไทยกับผมว่า..” จ้องเข้าไปยังนัยตาสีดำสนิทของคนต่างวัยอย่างมีความหมาย นัยตาของคนที่มอบความอบอุ่นและการดูแลเขามาตลอดสิบปี


“..พี่ชายคนนี้จะทำให้ลูกปลอดภัย เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ ให้เชื่อใจเขา อย่างที่เชื่อใจแม่เลยนะ” ถอดคำพูดที่ยังจำขึ้นใจให้อีกคนได้ฟังในภาษาที่ต่าง เพราะเหตุนี้เตนล์ถึงยอมปล่อยมือจากแม่ในวันนั้น เพราะได้รับคำยืนยันว่าเขาจะปลอดภัย


แล้วก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆจนวินาทีนี้


“...”


“งั้นผมเลือกเชื่อใจพี่แทยงแล้วกันนะครับ” ยกมือบางขึ้นทาบกับสันกรามคมบ้าง ถ้ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ เขามั่นใจว่าผู้ปกครองคนนี้จะไม่ปล่อยให้เตนล์เป็นอันตรายเด็ดขาด


“เด็กน้อย..” อุทานออกมาอย่างห้ามไม่ได้กับความบริสุทธิ์ทางความรู้สึกที่เด็กคนนึงมอบให้ มือที่กอบกุมใบหน้าอยู่เลื่อนลงจับปลายคางมนให้เชิดขึ้นในองศาพอดี ก่อนจะทาบทามความอุ่นร้อนลงไปอย่างแผ่วเบา และตั้งใจให้นุ่มนวลที่สุด


เขาจะอ่อนโยนกับคนใต้ร่างนี้ให้สมกับที่ถูกไว้วางใจ


สัมผัสนุ่มลึกจากริมฝีปากยังคงเรียกให้หัวใจของเด็กน้อยเต้นระส่ำระส่าย มันรู้สึกดีเสียจนอยากให้พี่แทยงทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆไม่ต้องหยุด ไม่ต้องให้เขาได้พักหายใจ


มือไม้สะเปะสะปะถูกรวบขึ้นมาคล้องคอคนบนร่างไว้เพื่อให้ที่พักพิง เพราะหลังจากนี้เตนล์อาจจะต้องทนรับอะไรต่ออะไรมากมายสักหน่อย


“อือ..” เด็กน้อยหอบจนอกกระเพื่อมหลังจากผู้ใหญ่ละจูบอันเนิ่นนานออกพร้อมกับไล้ริมฝีปากไปตามกรอบหน้าของเขา ความรู้สึกอุ่นชื้นยังละลงมาถึงซอกคอขาวเนียนอีกต่างหาก เตนล์เอียงคอตามสัญชาตญาณให้อีกคนได้ซุกลงถนัด เด็กน้อยไม่รู้ว่านั่นเป็นการอนุญาตอ้อมๆให้ผู้ใหญ่ฝากฝังร่องรอยสีชมพูเล็กๆไว้


“อา..”


รู้สึกดีไปหมดไม่ว่าพี่แทยงจะสัมผัสที่ส่วนไหนของร่างกาย ยิ่งริมฝีปากนั้นไล่จูบไปจนถึงหัวไหล่เตนล์ก็ยิ่งชอบ อยากให้จูบทั้งตัวเลย


เหมือนรู้ใจ เพราะที่ชายหนุ่มทำคือการเลิกชายเสื้ออีกฝ่ายขึ้นแล้วบรรจงพรมจูบมาตั้งแต่เนินอก ผ่านช่วงลอนกล้ามท้องอ่อนๆที่กระเพื่อมตามจังหวะหายใจ ลงมาจนถึงใต้สะดือ และส่วนเปิดเผยที่ถูกปลดพันธนาการไปตั้งนานแล้ว


พอถึงตรงนี้ทั้งสองคนก็เป็นกังวล แต่คนที่นอนตั้งขาอยู่ดูจะตื่นตระหนกที่สุด


“...”


แล้วสิ่งที่ไม่คาดว่าจะเกิดก็เกิดเมื่อแทยงตั้งใจทาบริมฝีปากลงกับช่องทางสีหวานอย่างไม่รังเกียจเลยแม้แต่น้อย


“อื้อ..พี่ครับ.. สกปรก” ถึงจะรู้สึกวาบหวิวบริเวณช่องท้องเพราะสัมผัสตรงส่วนนั้นแต่เด็กหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้ให้ผู้ปกครองเสียเปรียบ ส่งเสียงเตือนพร้อมเอื้อมมือลงดันศรีษะเบาๆอย่างเกรงใจ


แทยงไม่ตอบแต่ยังคงบดริมฝีปากกับบริเวณนั้นอย่างไม่ลดละ เพราะตั้งว่าจะให้มันชื้นเสียก่อนเขาถึงจะกระทำการขั้นต่อไป และเมื่อปากทางเฉอะแฉะจนได้ที่ชายหนุ่มก็ใช้นิ้วกลางสอดเข้าไปก่อน เขาเบามือที่สุด พลางเงยขึ้นสังเกตสีหน้าเด็กน้อยไปด้วยอย่างระวัง


“อ๊ะ”


เตนล์อึดอัดเล็กน้อยแต่ยังพอทนได้ เด็กหนุ่มแทบอยากจะเอาหมอนมาปิดหน้าตัวเองเมื่อรู้สึกว่านิ้วเรียวที่แทรกเข้ามานั้นวนไปมารอบๆผนังด้านใน


“อือ..”


จากรู้สึกอึดอัดก็เริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัส ไม่นานนักเด็กก็พร้อมสำหรับนิ้วที่สอง และสามตามลำดับ


“ฮื่อ..”


ร่างกายนั่นบิดเร้ายั่วยวนแทยงเสียจนเขาอยากชำเราเด็กคนนี้ให้ร้องไห้เสียเลยแล้วค่อยมาโอ๋ทีหลัง


แต่ชายหนุ่มต้องรักษาสัญญา เขาจะไม่ทำทุกอย่างพังอีก ถึงส่วนแข็งขืนใต้กางเกงมันจะคัดค้านก็ตาม


“พี่...อื้อ”


ไม่นานเกินรอเด็กน้อยก็คุ้นชินกับสามนิ้วที่ขยับอยู่ในร่างกายเพื่อเบิกทาง แทยงจึงค่อยถอนทั้งหมดนั้นออกมาและยันตัวลุกขึ้นนั่ง


แล้วรูดซิปกางเกงตัวเองลง


เด็กน้อยเบือนหน้าหลบอย่างขลาดเขิน พยายามไม่สนใจสิ่งที่นูนออกมาตามแนวชั้นในของคนด้านบน ใครเค้าจะมามองของคนอื่นได้เฉยๆแบบพี่แทยงกันล่ะ


หลังจากรูดซิปและจัดการให้สิ่งนั้นโผล่พ้นออกนอกกางเกงได้ชายหนุ่มก็โน้มตัวลงมาคร่อมเด็กน้อยไว้ในท่วงท่าเดิม ในองศาที่เหมาะสม


กดริมฝีปากบนหน้าผากมนอย่างสร้างความมั่นใจระหว่างทำให้สองขาเรียวแยกออกกว้างขึ้น


“พี่รักเธอ จนตอนนี้ก็ยังรัก ต่อจากนี้ไปก็จะรักเธอเหมือนเดิม..”


เด็กน้อยพยักหน้าตอบพร้อมกระชับวงแขนที่คล้องคออยู่ให้แน่นขึ้น เผยอริมฝีปากรับจูบหอมหวาน ก่อนจะรู้สึกอุ่นร้อนที่ปากทางช่วงล่าง ตามมาด้วยความรู้สึกอึดอัด และมากไปกว่านั้นคือมันเจ็บ


“อื้อ..อึก”


แต่ยิ่งจุกเท่าไหร่ริมฝีปากของเด็กน้อยก็ถูกดูดดุนเพื่อเบนความสนใจมากเท่านั้น จนกระทั่งรู้สึกว่าความแข็งขืนถูกส่งเข้ามาภายในตัวเตนล์จนสุด แทยงถึงยอมละริมฝีปากออก


น้ำใสเอ่อคลอที่บริเวณหางตาอีกครั้ง เด็กน้อยจุกจนพูดไม่ออกแต่ก็กัดฟันอดทนเพื่อให้มันผ่านไป


“ผมรักพี่… รักมากที่สุดเลย” พูดทั้งที่ยังหายใจแรงก่อนจะถูกพรมจูบซับน้ำตาให้อย่างแผ่วเบา ส่วนล่างที่ยังเชื่อมกันอยู่เกิดขึ้นเพราะความยินยอมและความรักของคนทั้งคู่


แทยงขอบคุณตัวเองที่อดทนจนถึงวินาทีนี้


เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยผ่อนลมหายใจได้ปกติเขาจึงเริ่มขยับช่วงล่างของตัวเองให้ได้ทำงานบ้าง


“อะ..อ๊ะ” จากความจุกแน่นกลายเป็นสัมผัสเสียวซ่านทุกครั้งที่สิ่งนั้นขยับเข้าออกช้าๆ เนิบนาบแต่เย้ายวนให้คล้อยตามที่สุด


แทยงจะสติเตลิดเปิดเปิงก็เพราะเสียงกระเส่าจากคนใต้ร่างและสีหน้าสุดยั่วเนี่ยแหละ ชิตพลรู้ตัวไหมว่าการเผยอปากพร้อมขมวดคิ้วไปด้วยนี่มันมันน่าย่ำยีแค่ไหน


___

“อื้อ!”


อ่อนโยนได้ไม่นานก็ต้องแหกทุกกฎของกันและกันแล้วเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นให้มากขึ้นตามอารมณ์ที่ปะทุเดือดให้ทัน


“พี่ครับ..เร็วอีก.. อื้ม”


แทยงรุนแรงไปเองเสียคนเดียวเมื่อไหร่ ในเมื่อตั้งแต่คนใต้ร่างจุดไฟติดก็ออกปากสั่งให้เขาเพิ่มจังหวะสอดใส่ให้เร็วขึ้นไม่หยุด ไหนจะรอยจากเล็บที่ฝากฝังอยู่ตามต้นคอและหัวไหล่ของเขาอีก เขาไม่ก้มไปกัดริมฝีปากนิ่มๆนั้นแก้แค้นก็ดีเท่าไหร่แล้ว


“อึ่ก..อะ พี่.. ฮื่อ”


ความเร็วสั่งได้นั้นสาแก่ใจเด็กหนุ่มเหลือเกิน ยิ่งได้รู้สึกว่าแรงสั่นสะเทือนกระทบถึงเตียงจนมีเสียงเอี๊ยดอ๊าดเด็กหนุ่มยิ่งรู้สึกดี


“อ๊า..”


นี่เตนล์เป็นคนบ้าไปแล้วใช่ไหม ทำไมถึงคิดว่าใบหน้าของพี่แทยงหล่อขึ้นเป็นสิบเท่าเพียงเพราะมองมาด้วยสายตาที่อยากจะขย้ำเขาใจจะขาดแบบนั้น


เสียงพึมพัมแทบไม่เป็นศัพท์บอกว่าเด็กใต้ร่างนี่สวยมากแค่ไหน ย้ำคำว่ารักแทบจะทุกครั้งที่ขยับเอวอย่างหื่นกระหาย


แต่ในบรรดาทั้งหมดมีอยู่หนึ่งประโยคที่เด็กหนุ่มจับใจความได้


“อยากให้ขยับเร็วกว่านี้ก็ไม่เป็นพี่น้องกันแล้วนะครับ..”


____

วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

NC SF; HOW TO TRAIN YOUR T ;; PART lll #TAETEN




“อือ..” ริมฝีบางบางขึ้นสีแดงและเริ่มบวมเจ่อจากการถูกย้ำจูบนานหลายนาที ลมหายใจติดขัดจากร่างบางเรียกให้แทยงอยากจะรุกล้ำเข้าไปให้มากกว่านี้


แรงทุบที่ไหล่หนาเบาๆไม่ได้มีผลทำให้เขายอมละริมฝีปากออกจากอีกคน ถ้าชิตพลจะขาดใจตายก็ต้องตายไปพร้อมกับรสจูบของเขาเท่านั้น


โต๊ะญี่ปุ่นดูเหมือนจะเป็นอุปสรรคระมากกว่าประโยชน์สำหรับคนทั้งคู่มากกว่า แทยงที่มีสติกว่าจัดการใช้เท้าดันเจ้าโต๊ะกลมออกไปให้พ้นทางพร้อมกับรั้งเอวบางขึ้นมาอยู่บนตักแทนพื้นปูนเย็นๆ


“..ด..เดี๋ยวก่อน” เตนล์เหมือนจะเรียกสติตัวเองกลับมาหลังจากอีกฝ่ายถอนจูบจากริมฝีปาก


“ว่าไง”


แทยงหยุดชะงักการคลอเคลียซอกคอขาวไว้เท่านั้นเพื่อรอฟังว่าคนรักจะพูดอะไรกับเขา บางทีเขาอาจจะลืมตัวไปหน่อยจนลืมถามความสมัครใจอีกคน


“ค..คือ เอ่อ..”


ร่างบางบนตักเขาเหมือนจะคิดหนัก หน้าขึ้นสีแดงชัดบวกกับอาการตัวสั่นเล็กน้อยดูก็รู้ว่าอีกคนกำลังสับสน ความต้องการของร่างกายสวนทางกับจิตสำนึก ไม่ใช่ว่าเตนล์ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ แต่เขาไม่มั่นใจ จะว่ากลัวก็ได้ เพราะมันเป็นครั้งแรกที่จะเกิดขึ้นกับผู้ชายด้วยกัน แต่อีกใจก็คิดว่าถ้ามันเป็นความสุขของแทยง เอ่อ.. มันก็คงจะเป็นความสุขของเตนล์ด้วย หมายถึง มันก็น่าจะกระชับความสัมพันของเราให้ดีขึ้น เอ่อ นั่นแหละ


“ถ้าไม่อยากทำ เอาไว้ก่อนก็ได้นะ”


“ไม่! ..เอ่อ ก็ได้ แต่.. คือว่าฉัน ..ไม่รู้สิ่” ชิตพลถอนหายใจเอาหัวโขกกับไหล่หนาเบาๆ


“ก็อยาก แต่กลัวใช่ไหม”


“อ..อืม”


มันอาจจะดูตลกหน่อยกับการที่ผู้ชายขนาดตัวพอๆกันมาทั่งทับตักกันแบบนี้ แต่ใครจะสนเพราะห้องนี้ก็มีแค่พวกเขาสองคน


“เตนล์..” น้ำเสียงเย็นๆแบบที่เขาชอบฟังแล้วสบายใจพูดขึ้น ผิดกับเมื่อกี้ที่ติดแหบพร่านิดหน่อย ถึงอย่างหลังจะฟังแล้วรู้สึกเซ็กซี่แต่ก็ชอบอย่างแรกมากกว่า


แทยงเงยหน้าขึ้นมองอีกคนที่อยู่สูงกว่าโดยการนั่งบนขาเขา ค่อยๆยกแขนทั้งสองข้างของอีกฝ่ายขึ้นมาคล้องคอไว้ซึ่งเตนล์ก็ทำตามอย่างว่าง่าย


“เชื่ีอใจฉันนะ” มอบยิ้มอบอุ่นให้โดยไม่แฝงเลศนัยอะไรทั้งนั้น เขารู้ตัวว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ถ้าอยากให้บทรักผ่านไปอย่างราบรื่น เตนล์ต้องไว้ใจเขาก่อน


“นายจะไม่ผิดหวัง” วางมือสองข้างลงบนเอวบางพร้อมกับกระชับกอด เห็นท่าทีเบาใจลงสังเกตจากคิ้วที่คลายปมออกหลังจากขมวดจนแทบผูกโบว์ได้ของอีกคน


“ไม่ใช่แค่เรื่องนี้ ฉันหมายถึงนายจะไม่ผิดหวังที่เลือกฉันมาเป็นแฟน เข้าใจไหม” กดเสียงเบาท้ายประโยค บรรจงพรมจูบเบาๆลงบนข้อมือของอีกฝ่ายที่โอบรอบคอเขาอยู่โดยไม่ละสายตาไปจากใบหน้าหวาน


“อื้อ..” เตนล์พยักหน้ารับ ปล่อยให้แทยงไล่จูบมาเรื่อยๆตามมือ ท้องแขน ลามขึ้นมาถึงต้นแขน และซอกคอขาวเนียน..


“ไม่ต้องห่วง..ฉันเริ่มก่อนเอง” มือหนาดึงชายเสื้อนักเรียนออกจากขอบกางเกงอีกฝ่าย จัดการสำรวจเนื้อเนียนใต้ร่มผ้าด้วยสองมือ หน้าท้องขึ้นลอนกล้ามอ่อนๆจากการสัมผัสโดยไม่ต้องใช้สายตา คนไม่เคยเกร็งไปทั้งตัวเมื่ออีกคนลูบมือผ่านตามจุดต่างๆ ทุกอณูบนร่างกายก็เหมือนจะรับความรู้สึกได้ดีเหลือเกินตอนนี้ ประสาทสัมผัสทุกอย่างชัดเจนขึ้นเป็นสิบเท่า โดยเฉพาะการได้ยิน เสียงแหบพร่ากระซิบอยู่ข้างหูว่าตัวของเตนล์นิ่มขนาดไหน อยากสัมผัสมานานแล้ว ทุกคำที่กรอกหูก็เหมือนเร่งความรู้สึกประหลาดในตัวให้ปะทุมากขึ้นไปอีก


“อืม..” เปลือกตาทั้งสองข้างหลับลง ร่างบางเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อสองมือคู่เดิมประปรายโดนจุดสำคัญบนตัวอย่างยอดอก ชิตพลทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดคออีกคนไว้แน่นและขยับตัวตอบสนองสัมผัสที่ถูกมอบให้









ไม่นานนักเสื้อเชิตสีขาวสองตัวก็ถูกโยนไปรวมอยู่กับเน็กไทและกองเสื้อผ้าบนพื้น
การโดนทับบนตักนานหลายนาทีไม่ได้มีผลให้แทยงต้องหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่แต่อย่างใด ความรู้สึกคับอยู่ในกางเกงนั้นมีมากกว่าอาการเหน็บชาของต้นขาซะอีก


“ฮะ..อือ ท แทยง” ร่างเปลือยท่อนบนบนตักเขามีอาการมากขึ้นกว่าก่อนหน้านี้เพราะถูกปลุกอารมณ์ให้กระสันเต็มที่ สองมือทั้งจิกและทึ้งหัวของเขาจนผมยุ่งไปหมด ถึงอย่างนั้นแทยงก็ยังไม่หยุดแกล้งโลมเลียยอดอกสีชมพูนั้นราวกับมันเป็นมาชเมลโล่นุ่มๆ


“ฮื้ออ..” คนถูกกระทำแทบเป็นลมทั้งนั่ง ถ้าอีกคนยังทำแบบนี้อยู่โดยไม่หยุดสักทีเตนล์อาจขาดใจตายมันตรงนี้


ทุกอย่างรอบตัวไม่ชัดเลยสักอย่างยกเว้นเรือนผมสีน้ำตาลที่เขาทั้งดึงทั้งทึ้งจนจำแทบไม่ได้ว่าเซ็ททรงอะไรไว้



เตนล์กำลังไม่มีสติ รู้อีกทีเขาก็ถูกวางตัวให้นาบลงกับพื้นโดยมีเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลนั่นแหละที่ตามขึ้นมาคร่อมไม่ห่าง กางเกงสแล็คเครื่องแบบนักเรียนถูกถอดออกในเวลาต่อมาพร้อมกับกางเกงบ็อกเซอร์ เหลือปราการชิ้นสุดท้ายชั้นในสีน้ำเงินเข้มที่ปกปิดส่วนสำคัญไว้อยู่ แทยงเลือกไม่ปลดมันออกตอนนี้ เขากลับวางมือบนหัวเข็มขัดของตัวเองแล้วถอดมันออกช้าๆอย่างตั้งใจให้อีกคนมอง เตนล์ยกมือขึ้นปิดหน้าอย่างขลาดอาย ทั้งของตัวเองแล้วก็ของคนที่อยู่บนตัวเขาด้วย มันใช่เรื่องที่ต้องจะมาโชว์กันไหม


แทยงขำเบาๆกับท่าทางอีกคน  โยนเข็มขัดออกไปให้พ้นทางซึ่งไม่รู้ว่ามันจะไปตกอยู่ตรงไหนของห้องก่อนจะโน้มตัวทาบกับร่างบาง จุมพิตเบาๆที่หน้าผาก เตนล์หน้าซีดทันทีเมื่อรู้ว่าต่อไปนี้จะเกิดอะไรขึ้น


“อา..” หลุดครางพร้อมกับขมวดคิ้วไปด้วย ชั้นในถูกถอดออกพร้อมกับนิ้วยาวที่สอดเข้ามาในช่องทาง


มันเจ็บ.. แต่ก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกัน



ความรู้สึกเย็นแปลกๆเกิดขึ้นจนเตนล์ต้องผงกหัวขึ้นมอง

วาสลีน..


“มันจะช่วยให้นายเจ็บน้อยลง” เนื้อเจลถูกสอดเข้ามาพร้อมนิ้วอีกครั้ง เสียงครางแผ่วตามจังหวะการเข้าออกของนิ้ว เพิ่มขึ้นจากหนึ่งนิ้ว ..เป็นสองและสามตามลำดับ


“อื้อ..” แทยงถอนนิ้วออกไป เขาจัดท่าทางให้เข้าที่พร้อมสำหรับทำกิจกรรมรัก กางเกงสแล็คแบบเดียวกับเตนล์ถูกรูดซิปลงจนเห็นสิ่งนั้น


   
“ถ้าเจ็บก็กัดไหล่ฉันแรงๆเลยนะ แรงให้เท่ากับที่นายเจ็บเลย”


  จุมพิตบนหน้าผากอีกครั้งเพื่อเรียกความมั่นใจให้อีกฝ่าย แน่นอนว่าเขาไม่ยอมให้คนรักเสียเปรียบ แทยงพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนใช้มือข้างที่ถนัดแหวกเรียวขาคนใต้ร่างให้แยกออกกว้างขึ้น เตนล์ไม่ขืนตัวไว้ยอมทำตามอย่างว่าง่าย จริงๆร่างกายของเขามันไม่เรี่ยวแรงอะไรแล้วมากกว่า


เมื่ออยู่ในท่วงท่าที่เหมาะสม แทยงโน้มตัวลงประกบปากร่างบางเพื่อเบนความสนใจขณะที่ค่อยๆส่งแกนกายเข้าในช่องทางสีหวานช้าๆอย่างใจเย็น


“อื้อ..” เตนล์สะดุ้งกอดคอคนด้านบนไว้แน่น เผลอขบริมฝีปากอีกฝ่ายไปด้วยความตกใจจนได้กลิ่นคาวเลือดจางๆ ถึงอย่างนั้นร่างสูงก็ไม่ได้ผละจูบออกมาตำหนิว่าเขาที่ทำปากเป็นแผลแต่อย่างใด


ยิ่งสิ่งนั้นเข้ามาในตัวลึกขึ้นร่างบางก็ยิ่งอึดอัดจนต้องระบายความรู้สึกนั้นผ่านการจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง


“...” แทยงผละจูบออก มองใบหน้าใสที่ขึ้นสีแดงลามไปถึงหู ตาสองข้างปรือเหมือนคนไม่ได้สติและหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหอบหายใจ


เตนล์คงไม่รู้ตัวว่าทำแบบนี้แล้วมันน่ารังแกขนาดไหน..


ใจจริงอยากจะทำกับคนตรงหน้าให้รุนแรงสนองความต้องการที่ปะทุอยู่ตอนนี้ แต่แทยงจะทำให้ครั้งแรกของอีกคนไม่น่าจดจำไม่ได้ หมายถึงเขาควรจะอ่อนโยนกับคนรักไปจนถึงตอนจบ


“จะขยับแล้วนะ..”


“อ..อือ ทำอะไรก็ทำเถอะน่า”


คนถูกถามมองค้อนก่อนจะต้องปล่อยมือข้างนึงจากไหล่หนามาปิดปากไว้เมื่อร่างกายส่วนล่างรู้สึกถึงแรงขยับ ร่างบางกัดมือตัวเองเสียแน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางน่าอายออกมาจากปาก


ในระยะสายตาที่จะสติหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่นั้นมีอย่างเดียวที่โฟกัสได้คือสันกรามคมของคนบนตัวเขาและร่างกายที่ขยับอยู่ไม่หยุดและเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆควบคู่ไปกับเสียงหอบหายใจ


“ฮะ..อือ..อื้อ” ในที่สุดชิตพลก็ทนไม่ไหวปล่อยเสียงที่เขาเกลียดมากที่สุดหลุดมา มือที่ปิดปากในตอนแรกปะป่ายไปตามพื้น คว้าเอาสิ่งที่จับได้ตอนนั้นมากำไว้แน่นและคิดว่าน่าจะเป็นผ้านวมผืนสีเทา


หลังของเตนล์ไถกับพื้นจนเขาเริ่มเจ็บขึ้นมาบ้างเพราะจังหวะกระทั้นจากคนด้านบนเริ่มรุนแรงเพิ่มมากตามอารมณ์ที่ปะทุขึ้นเรื่อยๆ


“อา..เตนล์ ดีชะมัด” เสียงทุ้มแหบพร่าพึมพัมแทบไม่เป็นศัพท์ ริมฝีปากทำงานดีพอกับส่วนล่างคลอเคลียอยู่ข้างหูและซอกคอขาวไม่ห่าง ปื้นสีแดงเป็นจุดเล็กๆตามต้นคอของร่างบางเกิดจากการหมั่นเขี้ยวของแทยงเอง



“แรงกว่านี้..อีก อื้อ!” เมื่ออารมณ์กามเพิ่มมากขึ้นความกระดากอายก็ลดลงเป็นไปตามปกติ เตนล์ออกปากสั่งคนด้านบนให้รุนแรงมากกว่านี้เพื่อความสะใจซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องขัด แค่เป็นห่วงนิดหน่อยว่าเสร็จแล้วมันอาจจะมีอาการเจ็บหน่วงตามมา แต่ก็นั่นล่ะ ชิตพลตอนนี้ยั่วเป็นบ้าใครจะโง่ออกปากเตือน

ผ่านไปนานร่วมหลายนาที จนความรู้สึกของทั้งคู่อยู่ปลายปรอท อีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะถึงสววรค์ แทยงไม่ลืมที่จะปรนเปรอส่วนด้านหน้าของอีกคนด้วยมือเช่นกัน ยังไงเตนล์ก็เป็นผู้ชายถ้าจะปลดปล่อยมันก็ต้องทางนี้


“อื้อ..แท..อ่ะ..แทยง อื้ม!” เสียงพูดพร่ำมาพร้อมกับเสียงครางไม่ได้ศัพท์เป็นสัญญาณบอกว่าอีกคนใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มที่ เหงื่อกาฬซัดซึมผ่านไรผมลงมาตามขมับและใบหน้า ถึงข้างนอกจะหนาวเหน็บเพราะพายุหิมะแค่ไหนแต่มั่นใจได้เลยว่าอุณภูมิของทั้งสองคนร้อนระอุซะยิ่งกว่าทะเลทรายแห่งไหนๆในโลกนี้


“อะ..อะ..อื้อ!”


คนคุมเกมเร่งจังหวะเมื่อใกล้สิ้นสุด จนในที่สุดก็จบลง ร่างกายทั้งสองกระตุกเกร็งในเวลาติดๆกันก่อนที่เตนล์จะรู้สึกอุ่นวาบเข้ามาในช่องท้อง ชั่ววินาทีนั้นเหมือนทุกอย่างในหัวเขาเป็นสีเดียวกับผนังห้อง มันขาวโพลนไปหมด ไม่มีความคิด ว่างเปล่า.. แต่ก็รู้สึกดี


ภาพสุดท้ายที่เห็นเลือนรางก็คือใบหน้าคมกำลังบรรจงพรมจูบลงตามกรอบหน้าของเขา ก่อนทุกอย่างจะดับวูบลงพร้อมกับสติสัมปชัญญะของเตนล์


แฮ่ก.
ยะยะอย่าลืมกดซับตะไคร้ เอ้ย ไม่ใช่ อย่าลืมกลับไปเม้นหน้าฟิคนะค้าบ(ตอนนี้ยังไม่จบน้า) ทุกๆคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เราเขียนฟิคต่อไปนะคะ ขอบคุณน้า

วันพุธที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2559

(NC) -talking body- 04







“อา.. ตรงนั้นแหละ”

“อื้อ! เจ็บ! ..ไปหัดทำแบบนี้มาจากไหนเนี่ย!” ร่างเล็กในท่าโก่งโค้งบนโซฟาขมวดคิ้วหันหลังมามองค้อนใส่รุ่นน้องที่เพิ่งฟาดก้นเขาไปอย่างแรงเมื่อกี้ แต่แทนที่เซฮุนจะกลัวเขากลับมองใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยอารมณ์กามมันน่าฟัดสิ้นดี ยิ่งดวงตาฉ่ำวาวทั้งสองข้างนั้นเขายิ่งอยากจะเอาแบคฮยอนตอนนี้เก็บใส่กล่องไว้ดูแค่คนเดียว

“ฟิฟตี้เฉดออฟเกรย์ไงครับ” ตอบคำถามด้วยความซื่อตรง ก็เซฮุนจำมาจากหนังเรื่องนี้จริงๆ

“ลามกว่ะ..อ๊ะ” สะดุ้งตัวเล็กน้อยเมื่อคนด้านหลังสอดแกนกายเข้ามาอีกครั้งโดยไม่ได้บอกกล่าวก่อน ถึงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของแบคฮยอนแต่ขนาดของเซฮุนก็ทำเอาหน่วงอยู่เหมือนกัน

“อึก..อือ..” ครางอื้ออึงตามจังหวะเข้าออกของสิ่งนั้น จากช้ากลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆตามระดับของอารมณ์

เซฮุนขยับร่างกายอยู่แบบนั้นจนเสียงเนื้อกระทบกันดัง ถ้ามีใครผ่านมาเอากูแนบประตูคงได้ยินแน่นอน คิ้วเข้มขมวดเมื่อใกล้ถึงจุดหมายบวกกับเสียงครางหวานหูจากคนด้านล่างดังมาไม่หยุด จนมีบางที่เด็กหนุ่มต้องโน้มตัวลงไปจูบปิดปากอีกฝ่ายไว้ ช่องทางสีหวานเริ่มมีปฎิกิริยาบางอย่าง มันเริ่มรัดแน่นเพราะแบคฮยอนหายใจหอบถี่ขึ้น อีกอย่างคงเพราะอาวุธของเขาดันไปโดนจุดสำคัญทำให้คนพี่เสียวซ่านจนต้องขมิบรัดไว้อย่างที่เห็น


แล้วความคิดลามกก็ผุดขึ้นในหัว เซฮุนหยุดขยับร่างกายทันที จัดการจับตัวให้คนด้านล่างพลิกตัวนอนหงาย

“อื้ออ.. อะไรของแกเนี่ย” คนโดนขัดอารมณ์หัวเสียขั้นรุนแรง ใกล้แล้วเชียว.. อีกนิดเดียวเท่านั้น มาหยุดทำไมตอนนี้!

“ผมอยากเห็นหน้าแบคฮยอนตอนเสร็จชัดๆ”

“อ่ะ..” คนนึงเหมือนเลือดทุกสารระบบในร่างกายมากองกันอยู่บนหน้า แต่อีกคนกลับยิ้มอย่างอารมณ์ดี

“ก็แบคฮยอนน่ารักนี่นา ผมอยากเห็น”

“ไอ้บ้าเอ้ย” ทุบไหล่แรงๆไปหนึ่งทีข้อหาหมั่นไส้ แต่ก็ยอมใช้ขาทั้งสองกอดรัดเอวคนด้านบนไว้แน่น

“งั้นแกก็รีบทำเลย ฉันอยากเสร็จจะแย่แล้ว”

Copy that” (รับทราบครับผม)

จัดการสานต่อห้วงอารมณ์ใหม่ เซฮุนขยับแกนกายเข้าออกแทบเป็นจังหวะเดียวกันกับเมื่อกี้โดยไม่ต้องเริ่มต้นใหม่ให้เสียเวลา “อ๊ะ..อ๊า!..

มีแค่เสียงครางของคนทั้งคู่และการสั่นสะเทือนของโซฟาเท่านั้นที่อยู่ในโสตประสาตของเซฮุน

“แรงอีก อึ้ม!” โฟกัสสายตาอยู่กับแค่ดวงหน้าขาวตรงหน้านี้เท่านั้น ถึงแม้จะมีบางช่วงที่ก้มลงไปดูจังหวะการสอดใส่ข้างล่างแต่ไม่นานก็ต้องกลับมามองแบคฮยอนใหม่ อา..ให้ตายเถอะ เรือนร่างที่เค้าได้เห็นแค่ไหนฝันมาตลอดสามปีวันนี้ได้สัมผัสมันจริงๆเข้าให้

รัก เซฮุนรักแบคฮยอนจะตายอยู่แล้ว

“แบคฮยอน..อา สุดยอดไปเลย” ไม่รู้จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดอย่างไร ยิ่งใกล้ถึงปลายทางเท่าไหร่สมองก็ยิ่งทำงานช้าลงสวนทางกับสะโพกมากเท่านั้น เห็นหน้าตาบิ้ดเบี้ยวเพราะความกระสันของอีกฝ่ายทำให้เด็กหนุ่มต้องขยับให้เร็วขึ้นอีกในช่วงสุดท้าย โดยไม่ลืมที่จะใช้มือเพื่อปลดปล่อยอีกคนให้สำเร็จไปพร้อมกัน

“แบคฮยอน”

“แบคฮยอน..อา..

“แก.. อื้อ.. เซฮุน แฮ่ก..


ร่างบางกระตุกเกร็งเมื่อสำเร็จอารมณ์เรียบร้อย ก่อนร่างกายจะสั่นเล็กน้อยเพราะเด็กหนุ่มกระแทกส่วนนั้นเข้ามาเน้นย้ำอีกไม่กี่รอบ หลังจากนั้นความอุ่นวาบในท้องน้อยก็เข้ามาแทนที่





กลับไปที่หน้าบทความฟิคตรงนี้ฮะ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1396688