NC SF; HOW TO TRAIN YOUR T ;; PART lll #TAETEN

“อือ..” ริมฝีบางบางขึ้นสีแดงและเริ่มบวมเจ่อจากการถูกย้ำจูบนานหลายนาที ลมหายใจติดขัดจากร่างบางเรียกให้แทยงอยากจะรุกล้ำเข้าไปให้มากกว่านี้

แรงทุบที่ไหล่หนาเบาๆไม่ได้มีผลทำให้เขายอมละริมฝีปากออกจากอีกคน ถ้าชิตพลจะขาดใจตายก็ต้องตายไปพร้อมกับรสจูบของเขาเท่านั้น

โต๊ะญี่ปุ่นดูเหมือนจะเป็นอุปสรรคระมากกว่าประโยชน์สำหรับคนทั้งคู่มากกว่า แทยงที่มีสติกว่าจัดการใช้เท้าดันเจ้าโต๊ะกลมออกไปให้พ้นทางพร้อมกับรั้งเอวบางขึ้นมาอยู่บนตักแทนพื้นปูนเย็นๆ

“..ด..เดี๋ยวก่อน” เตนล์เหมือนจะเรียกสติตัวเองกลับมาหลังจากอีกฝ่ายถอนจูบจากริมฝีปาก

“ว่าไง”

แทยงหยุดชะงักการคลอเคลียซอกคอขาวไว้เท่านั้นเพื่อรอฟังว่าคนรักจะพูดอะไรกับเขา บางทีเขาอาจจะลืมตัวไปหน่อยจนลืมถามความสมัครใจอีกคน

“ค..คือ เอ่อ..”

ร่างบางบนตักเขาเหมือนจะคิดหนัก หน้าขึ้นสีแดงชัดบวกกับอาการตัวสั่นเล็กน้อยดูก็รู้ว่าอีกคนกำลังสับสน ความต้องการของร่างกายสวนทางกับจิตสำนึก ไม่ใช่ว่าเตนล์ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ แต่เขาไม่มั่นใจ จะว่ากลัวก็ได้ เพราะมันเป็นครั้งแรกที่จะเกิดขึ้นกับผู้ชายด้วยกัน แต่อีกใจก็คิดว่าถ้ามันเป็นความสุขของแทยง เอ่อ.. มันก็คงจะเป็นความสุขของเตนล์ด้วย หมายถึง มันก็น่าจะกระชับความสัมพันของเราให้ดีขึ้น เอ่อ นั่นแหละ

“ถ้าไม่อยากทำ เอาไว้ก่อนก็ได้นะ”

“ไม่! ..เอ่อ ก็ได้ แต่.. คือว่าฉัน ..ไม่รู้สิ่” ชิตพลถอนหายใจเอาหัวโขกกับไหล่หนาเบาๆ

“ก็อยาก แต่กลัวใช่ไหม”

“อ..อืม”

มันอาจจะดูตลกหน่อยกับการที่ผู้ชายขนาดตัวพอๆกันมาทั่งทับตักกันแบบนี้ แต่ใครจะสนเพราะห้องนี้ก็มีแค่พวกเขาสองคน

“เตนล์..” น้ำเสียงเย็นๆแบบที่เขาชอบฟังแล้วสบายใจพูดขึ้น ผิดกับเมื่อกี้ที่ติดแหบพร่านิดหน่อย ถึงอย่างหลังจะฟังแล้วรู้สึกเซ็กซี่แต่ก็ชอบอย่างแรกมากกว่า

แทยงเงยหน้าขึ้นมองอีกคนที่อยู่สูงกว่าโดยการนั่งบนขาเขา ค่อยๆยกแขนทั้งสองข้างของอีกฝ่ายขึ้นมาคล้องคอไว้ซึ่งเตนล์ก็ทำตามอย่างว่าง่าย

“เชื่ีอใจฉันนะ” มอบยิ้มอบอุ่นให้โดยไม่แฝงเลศนัยอะไรทั้งนั้น เขารู้ตัวว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ถ้าอยากให้บทรักผ่านไปอย่างราบรื่น เตนล์ต้องไว้ใจเขาก่อน

“นายจะไม่ผิดหวัง” วางมือสองข้างลงบนเอวบางพร้อมกับกระชับกอด เห็นท่าทีเบาใจลงสังเกตจากคิ้วที่คลายปมออกหลังจากขมวดจนแทบผูกโบว์ได้ของอีกคน

“ไม่ใช่แค่เรื่องนี้ ฉันหมายถึงนายจะไม่ผิดหวังที่เลือกฉันมาเป็นแฟน เข้าใจไหม” กดเสียงเบาท้ายประโยค บรรจงพรมจูบเบาๆลงบนข้อมือของอีกฝ่ายที่โอบรอบคอเขาอยู่โดยไม่ละสายตาไปจากใบหน้าหวาน

“อื้อ..” เตนล์พยักหน้ารับ ปล่อยให้แทยงไล่จูบมาเรื่อยๆตามมือ ท้องแขน ลามขึ้นมาถึงต้นแขน และซอกคอขาวเนียน..

“ไม่ต้องห่วง..ฉันเริ่มก่อนเอง” มือหนาดึงชายเสื้อนักเรียนออกจากขอบกางเกงอีกฝ่าย จัดการสำรวจเนื้อเนียนใต้ร่มผ้าด้วยสองมือ หน้าท้องขึ้นลอนกล้ามอ่อนๆจากการสัมผัสโดยไม่ต้องใช้สายตา คนไม่เคยเกร็งไปทั้งตัวเมื่ออีกคนลูบมือผ่านตามจุดต่างๆ ทุกอณูบนร่างกายก็เหมือนจะรับความรู้สึกได้ดีเหลือเกินตอนนี้ ประสาทสัมผัสทุกอย่างชัดเจนขึ้นเป็นสิบเท่า โดยเฉพาะการได้ยิน เสียงแหบพร่ากระซิบอยู่ข้างหูว่าตัวของเตนล์นิ่มขนาดไหน อยากสัมผัสมานานแล้ว ทุกคำที่กรอกหูก็เหมือนเร่งความรู้สึกประหลาดในตัวให้ปะทุมากขึ้นไปอีก

“อืม..” เปลือกตาทั้งสองข้างหลับลง ร่างบางเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อสองมือคู่เดิมประปรายโดนจุดสำคัญบนตัวอย่างยอดอก ชิตพลทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดคออีกคนไว้แน่นและขยับตัวตอบสนองสัมผัสที่ถูกมอบให้

ไม่นานนักเสื้อเชิตสีขาวสองตัวก็ถูกโยนไปรวมอยู่กับเน็กไทและกองเสื้อผ้าบนพื้น

การโดนทับบนตักนานหลายนาทีไม่ได้มีผลให้แทยงต้องหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่แต่อย่างใด ความรู้สึกคับอยู่ในกางเกงนั้นมีมากกว่าอาการเหน็บชาของต้นขาซะอีก

“ฮะ..อือ ท แทยง” ร่างเปลือยท่อนบนบนตักเขามีอาการมากขึ้นกว่าก่อนหน้านี้เพราะถูกปลุกอารมณ์ให้กระสันเต็มที่ สองมือทั้งจิกและทึ้งหัวของเขาจนผมยุ่งไปหมด ถึงอย่างนั้นแทยงก็ยังไม่หยุดแกล้งโลมเลียยอดอกสีชมพูนั้นราวกับมันเป็นมาชเมลโล่นุ่มๆ

“ฮื้ออ..” คนถูกกระทำแทบเป็นลมทั้งนั่ง ถ้าอีกคนยังทำแบบนี้อยู่โดยไม่หยุดสักทีเตนล์อาจขาดใจตายมันตรงนี้

ทุกอย่างรอบตัวไม่ชัดเลยสักอย่างยกเว้นเรือนผมสีน้ำตาลที่เขาทั้งดึงทั้งทึ้งจนจำแทบไม่ได้ว่าเซ็ททรงอะไรไว้

เตนล์กำลังไม่มีสติ รู้อีกทีเขาก็ถูกวางตัวให้นาบลงกับพื้นโดยมีเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลนั่นแหละที่ตามขึ้นมาคร่อมไม่ห่าง กางเกงสแล็คเครื่องแบบนักเรียนถูกถอดออกในเวลาต่อมาพร้อมกับกางเกงบ็อกเซอร์ เหลือปราการชิ้นสุดท้ายชั้นในสีน้ำเงินเข้มที่ปกปิดส่วนสำคัญไว้อยู่ แทยงเลือกไม่ปลดมันออกตอนนี้ เขากลับวางมือบนหัวเข็มขัดของตัวเองแล้วถอดมันออกช้าๆอย่างตั้งใจให้อีกคนมอง เตนล์ยกมือขึ้นปิดหน้าอย่างขลาดอาย ทั้งของตัวเองแล้วก็ของคนที่อยู่บนตัวเขาด้วย มันใช่เรื่องที่ต้องจะมาโชว์กันไหม

แทยงขำเบาๆกับท่าทางอีกคน  โยนเข็มขัดออกไปให้พ้นทางซึ่งไม่รู้ว่ามันจะไปตกอยู่ตรงไหนของห้องก่อนจะโน้มตัวทาบกับร่างบาง จุมพิตเบาๆที่หน้าผาก เตนล์หน้าซีดทันทีเมื่อรู้ว่าต่อไปนี้จะเกิดอะไรขึ้น

“อา..” หลุดครางพร้อมกับขมวดคิ้วไปด้วย ชั้นในถูกถอดออกพร้อมกับนิ้วยาวที่สอดเข้ามาในช่องทาง

มันเจ็บ.. แต่ก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกัน

ความรู้สึกเย็นแปลกๆเกิดขึ้นจนเตนล์ต้องผงกหัวขึ้นมอง

วาสลีน..

“มันจะช่วยให้นายเจ็บน้อยลง” เนื้อเจลถูกสอดเข้ามาพร้อมนิ้วอีกครั้ง เสียงครางแผ่วตามจังหวะการเข้าออกของนิ้ว เพิ่มขึ้นจากหนึ่งนิ้ว ..เป็นสองและสามตามลำดับ

“อื้อ..” แทยงถอนนิ้วออกไป เขาจัดท่าทางให้เข้าที่พร้อมสำหรับทำกิจกรรมรัก กางเกงสแล็คแบบเดียวกับเตนล์ถูกรูดซิปลงจนเห็นสิ่งนั้น

   

“ถ้าเจ็บก็กัดไหล่ฉันแรงๆเลยนะ แรงให้เท่ากับที่นายเจ็บเลย”

  จุมพิตบนหน้าผากอีกครั้งเพื่อเรียกความมั่นใจให้อีกฝ่าย แน่นอนว่าเขาไม่ยอมให้คนรักเสียเปรียบ แทยงพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนใช้มือข้างที่ถนัดแหวกเรียวขาคนใต้ร่างให้แยกออกกว้างขึ้น เตนล์ไม่ขืนตัวไว้ยอมทำตามอย่างว่าง่าย จริงๆร่างกายของเขามันไม่เรี่ยวแรงอะไรแล้วมากกว่า

เมื่ออยู่ในท่วงท่าที่เหมาะสม แทยงโน้มตัวลงประกบปากร่างบางเพื่อเบนความสนใจขณะที่ค่อยๆส่งแกนกายเข้าในช่องทางสีหวานช้าๆอย่างใจเย็น

“อื้อ..” เตนล์สะดุ้งกอดคอคนด้านบนไว้แน่น เผลอขบริมฝีปากอีกฝ่ายไปด้วยความตกใจจนได้กลิ่นคาวเลือดจางๆ ถึงอย่างนั้นร่างสูงก็ไม่ได้ผละจูบออกมาตำหนิว่าเขาที่ทำปากเป็นแผลแต่อย่างใด

ยิ่งสิ่งนั้นเข้ามาในตัวลึกขึ้นร่างบางก็ยิ่งอึดอัดจนต้องระบายความรู้สึกนั้นผ่านการจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง

“...” แทยงผละจูบออก มองใบหน้าใสที่ขึ้นสีแดงลามไปถึงหู ตาสองข้างปรือเหมือนคนไม่ได้สติและหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหอบหายใจ

เตนล์คงไม่รู้ตัวว่าทำแบบนี้แล้วมันน่ารังแกขนาดไหน..

ใจจริงอยากจะทำกับคนตรงหน้าให้รุนแรงสนองความต้องการที่ปะทุอยู่ตอนนี้ แต่แทยงจะทำให้ครั้งแรกของอีกคนไม่น่าจดจำไม่ได้ หมายถึงเขาควรจะอ่อนโยนกับคนรักไปจนถึงตอนจบ

“จะขยับแล้วนะ..”

“อ..อือ ทำอะไรก็ทำเถอะน่า”

คนถูกถามมองค้อนก่อนจะต้องปล่อยมือข้างนึงจากไหล่หนามาปิดปากไว้เมื่อร่างกายส่วนล่างรู้สึกถึงแรงขยับ ร่างบางกัดมือตัวเองเสียแน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางน่าอายออกมาจากปาก

ในระยะสายตาที่จะสติหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่นั้นมีอย่างเดียวที่โฟกัสได้คือสันกรามคมของคนบนตัวเขาและร่างกายที่ขยับอยู่ไม่หยุดและเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆควบคู่ไปกับเสียงหอบหายใจ

“ฮะ..อือ..อื้อ” ในที่สุดชิตพลก็ทนไม่ไหวปล่อยเสียงที่เขาเกลียดมากที่สุดหลุดมา มือที่ปิดปากในตอนแรกปะป่ายไปตามพื้น คว้าเอาสิ่งที่จับได้ตอนนั้นมากำไว้แน่นและคิดว่าน่าจะเป็นผ้านวมผืนสีเทา

หลังของเตนล์ไถกับพื้นจนเขาเริ่มเจ็บขึ้นมาบ้างเพราะจังหวะกระทั้นจากคนด้านบนเริ่มรุนแรงเพิ่มมากตามอารมณ์ที่ปะทุขึ้นเรื่อยๆ

“อา..เตนล์ ดีชะมัด” เสียงทุ้มแหบพร่าพึมพัมแทบไม่เป็นศัพท์ ริมฝีปากทำงานดีพอกับส่วนล่างคลอเคลียอยู่ข้างหูและซอกคอขาวไม่ห่าง ปื้นสีแดงเป็นจุดเล็กๆตามต้นคอของร่างบางเกิดจากการหมั่นเขี้ยวของแทยงเอง

“แรงกว่านี้..อีก อื้อ!” เมื่ออารมณ์กามเพิ่มมากขึ้นความกระดากอายก็ลดลงเป็นไปตามปกติ เตนล์ออกปากสั่งคนด้านบนให้รุนแรงมากกว่านี้เพื่อความสะใจซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องขัด แค่เป็นห่วงนิดหน่อยว่าเสร็จแล้วมันอาจจะมีอาการเจ็บหน่วงตามมา แต่ก็นั่นล่ะ ชิตพลตอนนี้ยั่วเป็นบ้าใครจะโง่ออกปากเตือน

ผ่านไปนานร่วมหลายนาที จนความรู้สึกของทั้งคู่อยู่ปลายปรอท อีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะถึงสววรค์ แทยงไม่ลืมที่จะปรนเปรอส่วนด้านหน้าของอีกคนด้วยมือเช่นกัน ยังไงเตนล์ก็เป็นผู้ชายถ้าจะปลดปล่อยมันก็ต้องทางนี้

“อื้อ..แท..อ่ะ..แทยง อื้ม!” เสียงพูดพร่ำมาพร้อมกับเสียงครางไม่ได้ศัพท์เป็นสัญญาณบอกว่าอีกคนใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มที่ เหงื่อกาฬซัดซึมผ่านไรผมลงมาตามขมับและใบหน้า ถึงข้างนอกจะหนาวเหน็บเพราะพายุหิมะแค่ไหนแต่มั่นใจได้เลยว่าอุณภูมิของทั้งสองคนร้อนระอุซะยิ่งกว่าทะเลทรายแห่งไหนๆในโลกนี้

“อะ..อะ..อื้อ!”

คนคุมเกมเร่งจังหวะเมื่อใกล้สิ้นสุด จนในที่สุดก็จบลง ร่างกายทั้งสองกระตุกเกร็งในเวลาติดๆกันก่อนที่เตนล์จะรู้สึกอุ่นวาบเข้ามาในช่องท้อง ชั่ววินาทีนั้นเหมือนทุกอย่างในหัวเขาเป็นสีเดียวกับผนังห้อง มันขาวโพลนไปหมด ไม่มีความคิด ว่างเปล่า.. แต่ก็รู้สึกดี

ภาพสุดท้ายที่เห็นเลือนรางก็คือใบหน้าคมกำลังบรรจงพรมจูบลงตามกรอบหน้าของเขา ก่อนทุกอย่างจะดับวูบลงพร้อมกับสติสัมปชัญญะของเตนล์

แฮ่ก.

ยะยะอย่าลืมกดซับตะไคร้ เอ้ย ไม่ใช่ อย่าลืมกลับไปเม้นหน้าฟิคนะค้าบ(ตอนนี้ยังไม่จบน้า) ทุกๆคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เราเขียนฟิคต่อไปนะคะ ขอบคุณน้า